ರಕ್ತ ಸರೋವರ

                                Credit: Image by Jan Mallander from Pixabay

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸರೋವರವಿತ್ತು. ಇದು ಬ್ಲಡಿ ಲೇಕ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಸಂಜೆಯ ನಂತರ ಯಾರಾದರೂ ಆ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋದರೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆ ಆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬಂದಿತು.

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಜಗ್ಗು ಕೋತಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು. ಜಗ್ಗು ಕೋತಿಯು ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಕಾಡಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿತು ಆದರೆ ಕೆರೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಮರೆತಿದೆ. ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಮರುದಿನ ಕಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು.

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಯ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ ಕೆನ್ನೆ ಮೊಲವಾಯಿತು. ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆ ಕೆರೆಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಸಂಜೆಯಾದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ಒಂದು ಸಂಜೆ ಅವನು ಆ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋದಾಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಮೊಸಳೆಯು ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡನು. ಯಾರನ್ನು ನೋಡಿದ ಅವನು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಕಾಡಿನ ಕಡೆಗೆ ಓಡತೊಡಗಿದನು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಸಿಕ್ಕಿತು.

ಜಗ್ಗು ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಇಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಓಡಲು ಕಾರಣ ಕೇಳಿದ. ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆ ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದೆ. ಇದು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಕೆರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ನಾನು ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಹೇಳಿದರು. ಇದರಲ್ಲಿ ಸಂಜೆಯ ನಂತರ ಹೋದವರು ಹಿಂತಿರುಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಆ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಮೊಸಳೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ನಾವು ಅವನನ್ನು ನೋಡಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಸಂಜೆಯ ನಂತರ ಆ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಮೊಸಳೆ ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.

ಮರುದಿನ ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಕಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆ ಸರೋವರಕ್ಕೆ ಹೋಯಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಬರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಮೊಸಳೆ ಮರೆಯಾಯಿತು. ಆದರೆ ಮೊಸಳೆಯ ಹಿಂಭಾಗವು ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ಗೋಚರಿಸಿತು.

ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ನೀರಿನ ಹೊರಗೆ ಕಾಣುವುದು ಮೊಸಳೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಮೊಸಳೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ಕೆನ್ನೆ ಮೊಲ ಯೋಚಿಸಿತು ಮತ್ತು ಇಲ್ಲ, ಇದು ಕಲ್ಲು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ ಅವನು ತಾನೇ ಹೇಳಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಾವು ನಂಬುತ್ತೇವೆ.

ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಮೊಸಳೆಯು ನಾನೊಬ್ಬ ಕಲ್ಲು ಎಂದು ಹೇಳಿತು. ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಇದು ಮೊಸಳೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ. ಕಲ್ಲುಗಳು ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಮೊಸಳೆಗೆ ಕೆನ್ನೆ ಮೊಲ ಹೇಳಿತು. ಇದರ ನಂತರ, ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಆ ಮೊಸಳೆಯನ್ನು ಆ ಸರೋವರದಿಂದ ಓಡಿಸಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬದುಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು.

ಪಾಠ: ನಾವು ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಗಾಬರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಎದುರಿಸಿದರೆ ಅದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಈ ಕಥೆಯಿಂದ ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ.