ಹಸು ಮತ್ತು ಸಿಂಹ ಬೆಟ್ಟದ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ರಾಮಗಢ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮವಿತ್ತು.  ಹಳ್ಳಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳೆಲ್ಲ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅದೇ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿರುವ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲು ತಿಂದು ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಪ್ರತಿದಿನ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಎಂಬ ಹಸು ಇತರ ಹಸುಗಳೊಂದಿಗೆ ಅದೇ ಬೆಟ್ಟದ ಕಾಡಿಗೆ ಹುಲ್ಲು ತಿನ್ನಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ.  ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲನ್ನು ತಿಂದು ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದವಳು ಸಿಂಹದ ಗುಹೆಯ ಬಳಿ ಯಾವಾಗ ತಲುಪಿದಳು ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.                                                              ***** ಸಿಂಹವು ತನ್ನ ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಕಳೆದ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಂದ ಅವನು ಹಸಿದಿದ್ದನು.  ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ಸಿಂಹದ ಗುಹೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದ ಕೂಡಲೇ ಹಸುವಿನ ಪರಿಮಳದಿಂದ ಸಿಂಹದ ನಿದ್ರೆಯು ಜಾಗೃತವಾಯಿತು. ಸಿಂಹವು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಗುಹೆಯಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಗುಹೆಯ ಹೊರಗೆ ಹಸುವನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು.  ಇಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಎರಡು ದಿನಗಳ ಹಸಿವು ನೀಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಿಂಹ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡಿತು.  ಅವರು ಈ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಹಸುವಿನ ತಾಜಾ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಅವರು ಜೋರಾಗಿ ಘರ್ಜನೆ ಮಾಡಿದರು.                                            ***** ಸಿಂಹದ ಘರ್ಜನೆ ಕೇಳಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹೆದರುತ್ತಾಳೆ.  ಅವಳು ತನ್ನ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದಾಗ, ಅವಳಿಗೆ ದೂರದ ಮತ್ತು ದೂರದ ಯಾವುದೇ ಹಸುಗಳು ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಧೈರ್ಯ

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಗ್ರೀಕ್ ರಾಜ ಮಿಡಾಸ್ ಇದ್ದ. ಅವನು ತುಂಬಾ ಶ್ರೀಮಂತನಾಗಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಬಹಳಷ್ಟು ಚಿನ್ನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಮಗಳಿದ್ದಳು, ಅವನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.  ಒಂದು ದಿನ, ಮಿಡಾಸ್ ಸಹಾಯದ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ದೇವತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಅವಳು ಆಸೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಳು.  ಮಿಡಾಸ್ ಮುಟ್ಟಿದ್ದೆಲ್ಲ ಚಿನ್ನವಾಗಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸಿದರು. ಅವರ ಆಸೆ ಈಡೇರಿತು ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ, ಅವನು ಕಲ್ಲುಗಳು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದನು ಮತ್ತು ಅವು ಚಿನ್ನವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟವು. ಮನೆ ತಲುಪಿದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟ ಮಗಳನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದರು. ಮಿಡಾಸ್ ಧ್ವಂಸಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿತನು. ತನ್ನ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿತ ನಂತರ, ಮಿಡಾಸ್ ತನ್ನ ಆಸೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ದೇವದೂತನನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಕಥೆಯ ನೀತಿ : ದುರಾಸೆ ನಿಮಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ. ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿಕರ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಲು ಸಂತೃಪ್ತರಾಗಿರಿ

                                Credit: Image by  Jan Mallander  from  Pixabay ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸರೋವರವಿತ್ತು. ಇದು ಬ್ಲಡಿ ಲೇಕ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಸಂಜೆಯ ನಂತರ ಯಾರಾದರೂ ಆ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋದರೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆ ಆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬಂದಿತು. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಜಗ್ಗು ಕೋತಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು. ಜಗ್ಗು ಕೋತಿಯು ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಕಾಡಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿತು ಆದರೆ ಕೆರೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಮರೆತಿದೆ. ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಮರುದಿನ ಕಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಯ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ ಕೆನ್ನೆ ಮೊಲವಾಯಿತು. ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆ ಕೆರೆಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಸಂಜೆಯಾದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ಸಂಜೆ ಅವನು ಆ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋದಾಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಮೊಸಳೆಯು ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡನು. ಯಾರನ್ನು ನೋಡಿದ ಅವನು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಕಾಡಿನ ಕಡೆಗೆ ಓಡತೊಡಗಿದನು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಜಗ್ಗು ಕೋತಿ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಜಗ್ಗು ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆಗೆ ಇಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಓಡಲು ಕಾರಣ ಕೇಳಿದ. ಚುನ್ನು ಜಿಂಕೆ ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದೆ. ಇದು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಕೆರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ನಾನು ಮರೆತ